OPIUM

Opium jest narkotykiem otrzymywanym z niedojrzałych makówek maku lekarskiego

Uprawa opium

Zastosowanie

Dawniej stosowane było jako środek przeciwbólowy, nasenny, uspokajający i odurzający– najczęściej w formie laudanum, czyli nalewki alkoholowej.

Sposób działania

Stosowanie opium na początku daje bardzo przyjemne objawy: stany euforyczne, odprężenie, analgezję – zanik bólu. Dopiero po pewnym czasie pojawiają się negatywne konsekwencje: spadek masy ciała, bezsenność, silne zaparcia, gwałtowne pogorszenie stanu uzębienia. Inne efekty uboczne to wymioty, osłabienie, gorączka, bóle mięśni, głowy, a nawet śmierć z przedawkowania.

Obecnie największa ilość produkowanego opium pochodzi z Afganistanu (85% produkcji na Europę i 90% produkcji światowej).

Skład opium jest zmienny i zależy od pochodzenia surowca, a na to ma wpływ przede wszystkim: klimat (szczególnie warunki pogodowe w okresie poprzedzającym zbiór) oraz zawartość składników odżywczych w glebie. "Jakość" ocenia się na podstawie zawartości głównego alkoidu-morfiny.

Zawiera on od ok. 1 do 27 % morfiny w zależności od kraju pochodzenia i technologii produkcji. Otrzymana w ten sposób substancja jest bardzo plastyczna, koloru czarno - brunatnego, o charakterystycznym ostrym, swoistym zapachu i bardzo gorzkim smaku. Czasami suszy się ją i wtenczas otrzymuje się brunatną, bezpostaciową masę z widocznymi kroplami tłuszczu i żywicy oraz mikro fragmentami komórek roślinnych. Opium jako środka odurzającego najczęściej używa się wdychając wytworzone poprzez podgrzewanie opary, przeważnie w tzw. fajkach opiumówkach lub fajkach wodnych.

Morfina

Morfina (C17H19NO3)– organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów. Wchodzi w skład opium i jest jego najistotniejszym składnikiem psychoaktywnym. Została wyodrębniona w roku 1804 przez Friedricha Sertürnera. W stanie czystym jest białą substancją stałą, o gorzkim smaku,

słabo rozpuszczalną w wodzie.