Heroina

Heroina -C21H23NO5-organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny opioid. W postaci czystej heroina jest białą, sypką, bezwonną substancją o gorzkim smaku i temperaturze topnienia 173 °C. Zaliczana jest do grupy depresantów. Heroinę otrzymuje się poprzez acetylację morfiny, którą z kolei wyodrębnia się z opium – mleczka makowego, bądź z suszonej słomy makowej , pochodzących z maku lekarskiego. Została odkryta przez brytyjskiego chemika – C.R. Aldera Wrighta w 1874 roku.

Na czarnym rynku istnieją dwa rodzaje nielegalnej heroiny:

• brown sugar, która ma postać brązowych bądź różowych granulek lub proszku; jest ona rafinowana w Azji.
• biała heroina, otrzymywana z morfiny, ma postać drobnego, białego proszku

Kolor sprzedawanej na ulicy heroiny zależy także od domieszek innych narkotyków lub substancji mających po prostu zwiększyć jej wagę i objętość.
„Kompot” – polska heroina. Specyfik zawierający alkaloidy opium z przewagą morfiny, kodeiny i heroiny. Lekko oleisty płyn, w kolorze: od słomkowego do brązowego – przechowywany z reguły w strzykawkach lub w małych plastikowych buteleczkach.

Działanie:

Jednorazowe przyjęcie: przy przyjęciu dożylnym następuje prawie natychmiastowy (w ciągu kilku sekund) kilkusekundowy stan ekstazy tzw. "kop", "wejście", euforia, błogostan, odczucie harmonii ze sobą i światem, poczucie, że problemy nie istnieją, biorący żyje w świecie własnych, radosnych przeżyć, zupełnie odizolowany od rzeczywistości. Pojawia się rozluźnienie i senność. Objawy uboczne: wymioty, uczucie ciepła, świąd, zwężenie źrenic, osłabienie reakcji na światło, zaparcie, trudność z oddawaniem moczu, przy dużej dawce - spowolnienie ruchowe, zaburzenia mowy. Objawy te nie są dla osoby będącej pod wpływem narkotyku w żaden sposób uciążliwe, mogą nawet jej sprawiać przyjemność. Zatrucie: zaburzenia pracy serca, zmiany ciśnienia, ból głowy, zapaść.

Główne objawy somatyczne, świadczące o długoletnim zażywaniu heroiny, to:

• niepokój, 
• spowolnienie psychoruchowe,
• obniżenie temperatury ciała,
• spadek ciśnienia krwi, 
• osłabienieodruchuwykrztuśnego,
• wysychanie błon śluzowych, 
• bladość skóry,
• uszkodzenie narządów miąższowych, np. marskość wątroby, uszkodzenia trzustki i nerek,
• zaburzenia hormonalne, np. destabilizacja pracy układu podwzgórze-przysadka, 
• zaburzenia gospodarki wodnej,
•  wydzielania gonad i kory nadnerczy, 
• zaburzenia laktacji, 
• zaburzenia tarczycowe, 
• nadmiar produkcji prolaktyny,
• zaburzenia układu immunologicznego,
• kacheksja,
• zmiany zapalne skóry,
• zapalenie naczyń żylnych i chłonnych, obrzęk kończyn,
• zakażenia (np. posocznica, HIV, zapalania wątroby typu B, C, D), zatrucia, urazy,
• wczesna umieralność,
• zaburzenia seksualne, niedoczynność gruczołów płciowych, zaburzenia jajeczkowania i miesiączkowania, zaburzenia płodności, spadek libido i potencji,
• próchnica zębów, bezzębie,
• zaparcia, powstawanie kamieni kałowych.

Szczególne zagrożenia i niebezpieczeństwa

• Przedawkowanie
• depresja oddechowa
• sinica (najpierw sinienie ust i opuszków palców)
• krańcowa senność
• wiotczenie mięśni szkieletowych – nienaturalne rozluźnienie
• zimna, wilgotna i lepka skóra
• zwolniona akcja serca i niskie ciśnienie krwi
• śpiączka i zgon – powodem śmierci jest ostra niewydolność oddechowa